نحوه برخورد با بچه لجباز! با اين كله شق چه كنم؟
لجبازي كودكان يكي از مشكلاتي است كه والدين با آن روبرو هستند. والدين اين كودكان بايد براي ساده ترين چيزها مثل غذا خوردن، حمام كردن نيز فرزند خود را متقاعد كنند؛ اين جدال دائمي با كودك باعث كلافگي، نااميدي و عصباني والدين مي شود كه اين نيز باعث پيچيده تر و بزرگتر شدن مشكل مي شود.
لجبازي پسر
بنابراين قصد داريم در اين مطلب به اين سوال رايج والدين پاسخ دهيم كه «چگونه با پسربچه لجباز خود رفتار كنيد تا اين عادت ناخوشايند در او از بين برود». پس با ما همراه باشيد.
علائم لجبازي كودكان
كودكان لجبازي رفتارهاي زير را از خود بروز مي دهند.
- طغيان هاي شديد و خشمگين در مورد همه چيز
- دليل هر چيز را بپرسيدن و عدم توجه به والدين
- جر و بحث روي موضوعات مختلف
- خود را رئيس مي داند
- امتناع از رعايت قوانين خانواده
- بي تبابي و بي حوصلگي و عدم رعايت صف
- بر اساس قوانين خودشان عمل مي كنند
ويژگي هاي كودك لجباز
هر كودكي كه مستقل عمل مي كند، لجباز نيست. پس بايد قبل از هر اقدامي بفهميد كه كودك شما لجباز است يا مصمم؟ يك كودك با اراده و مصمم مي تواند بسيار باهوش و خلاق باشد، سوالات زيادي بپرسد. آن ها فكر مي كنند و عمل گرا هستند.
در حالي كه “پسر بچه لجباز” فقط روي خواسته هاي خود پافشاري مي كند و به هيچ عنوان حاضر نيست به چيزي كه شما مي گوييد گوش كند.
چند ويژگي مهم پسر بچه لجباز عبارتند از:
- آن ها نياز شديدي به تاييد و شنيده شدن دارند، بنابراين ممكن است اغلب با لجبازي توجه شما را جلب كنند.
- آن ها مي توانند به شدت مستقل باشند.
- آن ها مصر و متعهدند تا كاري را كه دوست دارند انجام دهند.
- همه كودكان عصباني مي شوند، اما كودك لجباز بيشتر عصباني مي شوند.
- آن ها ويژگي هاي رهبري قوي دارند و گاهي مي توانند “رئيس” باشند.
- آن ها دوست دارند كارها را با سرعت و روش خود انجام دهند.
نحوه برخورد با پسر بچه لجباز
مهم ترين قانون در برخورد با يك پسر بچه لجباز اين است كه نبايد باعث شويد كه تصور كند مي تواند با لجبازي به خواسته هايش مي رسد؛ اين كار باعث مي شود آن ها مجبور به تغيير رويكرد خود شوند. اما رفع اين مشكل نياز به صبر و تلاش زيادي خواهد داشت.
جالب است بدانيد كه كودكان لجباز قاطع، پرشور و مصمم هستند. نگرش قاطع آن ها ممكن است گاهي چالش برانگيز باشد، اما با صبر و ثبات، مي توانيد به فرزند لجباز خود كمك كنيد تا به موجودي انعطاف پذير، مستقل و آزاد انديش تبديل شود و اين لجبازي به يكي از بهترين ويژگي هاي شخصيتي او تبديل شود.
در ادامه راه كارهايي را بيان مي كنيم كه مي تواند در رسيدن به سوال : “در مقابل لجبازي كودكان چه كنيم” به شما كمك كند.
آرامش خود را حفظ كنيد.
فرياد زدن و عصبانيت نه تنها مشكلي را حل نمي كند بلكه اوضاع را بدتر مي كند؛ زيرا ممكن است كودك اين پاسخ شما را دعوتي براي مبارزه كلامي تلقي كرده و گريه، داد و فرياد و لجبازي خود را تشديد كند.
بنابراين بهتر است آرامش خود را حفظ كنيد و با رفتاري مناسب، به پسر بچه خود رفتار و كار درست را ياد بدهيد. شما مي توانيد كارهايي كه به حفظ آرامش شما كمك مي كند را انجام دهيد، مثلا مديتيشن كنيد، ورزش كنيد يا موسيقي آرامش بخش، پخش كنيد تا حتي فرزندانتان هم بتوانند آن را گوش كنند. مي توانيد هر چند وقت يكبار موسيقي مورد علاقه فرزندتان را پخش كنيد تا بتوانيد با او ارتباط بهتري برقرار كنيد.
به او گوش كنيد.
ارتباط خياباني دو طرفه است. اگر مي‌خواهيد فرزندتان به حرف هاي شما گوش دهد، پس بايد مايل باشيد كه به حرف هاي او گوش دهيد.
كودكان لجباز ممكن است تمايل به بحث در مورد نظرات خود داشته باشند؛ بنابراين اگر احساس كنند كه صدايشان شنيده نمي شود، ممكن است سركشي كنند. در بيشتر مواقع، زماني كه فرزندتان اصرار دارد كاري را انجام دهد يا انجام ندهد، گوش دادن به صحبت هاي او و گفت‌وگو در مورد چيزي كه او را آزار مي‌دهد مي‌تواند اوضاع را آرام كند.
به عنوان مثال، اگر پسرتان براي تمام كردن ناهارش عصباني است، به او به زور غذا ندهيد، در عوض، از او بپرسيد كه چرا نمي‌خواهد غذايش را بخورد و به پاسخ او گوش كنيد( ممكن است به دليل بازيگوش بودن يا داشتن شكم درد باشد).
با او صحبت و مذاكره كنيد.
گاهي اوقات لازم است با پسر بچه لجباز خود صحبت كنيد. براي او بسيار معمولي است كه وقتي كه به خواسته اش نرسيده است، شروع به لجبازي كند، پس اگر مي خواهيد دست از اين كار بردارد و به حرف شما گوش كند بايد دليل كارش را بفهميد. شما مي توانيد از راه كارهاي زير كمك بگيريد.
- با پرسيدن چند سوال شروع كنيد تا آن ها را وادار به صحبت در مورد موضوع كنيد، سوالاتي از قبيل «چه چيزي تو را اذيت مي كند؟»، «آيا مشكلي هست؟» يا «آيا چيزي مي خواهي؟» مي تواند مناسب باشد. با اين كار به او مي فهمانيد كه به خواسته هايش احترام مي گذاريد و او نيز را در نظر مي گيريد.
- مذاكره لزوماً به اين معنا نيست كه شما هميشه در برابر خواسته هاي آن ها تسليم شويد بلكه راهي براي نشان دادن توجه شما به فرزندتان و پيدا كردن روش جايگزين مي باشد. به عنوان مثال، ممكن است فرزند شما حاضر نباشد در ساعت معيني به رختخواب برود؛ مي توانيد به جاي اصرار به خوابيدن او در ساعتي خاص، سعي كنيد كنيد با مذاكره كردن با او ساعتي را انتخاب كنيد كه از نظر هر دوي شما مناسب است.
به او حق انتخاب بدهيد.
كودكان لجباز تفكر و ديدگاه خود را دارند و دوست ندارند هميشه به آن ها بگوييد چه كاري انجام دهند و چه كاري را انجام ندهد. زماني كه به پسر لجباز چهار ساله خود بگوييد كه بايد ساعت 9 شب در رختخواب باشد، يا وقتي به كودك پنج ساله سرسخت خود بگوييد كه اسباب بازي انتخابي شما را بخرد، احتمالا تنها پاسخي كه از دريافت خواهيد كرد “نه” است!
بهتر است به جاي اينكه به فرزند خود دستور بدهيد، به او حق انتخاب از بين چند گزينه را بدهيد. براي مثال به جاي اينكه به او بگوييد به رختخواب برود، از او بپرسيد دوست دارد از بين داستان A و B كدام را قبل از خواب برايش بخوانيد.
فرزند شما مي تواند به سركشي خود ادامه دهد و بگويد:« من نمي خواهم بخوابم» اگر اين اتفاق افتاد، آرام بمانيد و به طور قاطع به او بگوييد: «خب، اين يكي از گزينه ها نبود.» مي توانيد اين كار را هر چند بار كه لازم است و با حفظ آرامش تكرار كنيد تا وقتي به نظر برسد كه احتمالاً فرزندتان تسليم مي شود.
به اين نكته توجه كنيد كه تعداد زيادِ گزينه هاي پيشنهادي نيز خوب نيست، زيرا باعث سردرگمي و گيج شدن او مي شود. براي مثال، درخواست از فرزندتان براي انتخاب يك لباس از كمد لباس ممكن است او را گيج كند.
برچسب: ،